baran

قال سید ابن طاووس فی اقبال : ورایت فی بعض تصانیف اصحابنا العجم رضوان الله علیهم ، انّه یستحب ان یزارمولانا الرضا علیه السلام یوم ثالث وعشرین من ذی القعده من قرب او بعدببعض زیارات المعروفه اوبمایکون کالزیارة من اروایة بذلک 

لقب رئوف
این لقب در زیارتنامه‌ای از امام جواد (ع)  نقل است: “سلام بر شما ای امام رئوف”

رئوف یعنی انسان مهربان و اهل بخشش.

رئوف با رحیم (یعنی بخشنده و مهربان) از ۳ جهت فرق می‌کند لذا مهمتر از رحمت است:

1. رئوف، بخشش و رحمتی است که بسیار زیاد است و حدّ و حصر ندارد.
2. رأفت رحمت و بخششی است که نصیب انسان گرفتار می‌شود. 
3. رأفت رحمتی است که ملایم نفس است یعنی نفس انسان آن را دوست دارد و در آن ذرّه‌ای کراهت و ناپسندی وجود ندارد.

امام رضا (ع)، امام رئوف است یعنی رحمت او بسیار است، مطابق و ملایم نفس انسان است و شامل افراد گرفتار می‌شود.

لقب عالم آل محمد 
حضرت امام کاظم (ع)  می‌فرمایند: “مکرّر از پدرم حضرت صادق شنیدم که فرمودند: عالم آل محمّد در صلب تو قرار دارد، ای کاش‎ ‎من زمان او را درک می‌کردم، نام او هم نام جدّم حضرت علی بن ابیطالب است”

در کتاب عیون اخبار الرضا، أبی نصر بزنطی می‌گوید: در متنی از امام رضا (ع) خواندم که اینگونه نوشته بود:
“برسانید به شیعیان من که زیارت من نزد خداوند معادل هزار حجّ و هزار عمره است”
خیلی تعجّب کردم و شرفیاب محضر امام جواد شدم و عرض کردم یعنی هزار حج و هزار عمره؟
امام فرمودند: به خدا قسم همین‌طور است.
بعد فرمودند: بلکه معادل یک میلیون حجّ برای کسی است که با معرفت شرفیاب محضر حضرت رضا شود. 

حضرت امام علی (ع)  فرمودند: “بزودی مردی از فرزندانم در خراسان بوسیله زهر جفا به شهادت می‌رسد، اسم او اسم من است، اسم پدر او اسم موسی بن عمران است. بدانید که هرکس او را در غربتش زیارت کند خداوند گناهان گذشته و آینده‌اش را می‌بخشد، اگرچه به عدد ستارگان و قطره‌های باران و برگ‌های درختان باشد.”

مقصود از این حدیث این نیست که ما برویم هر کاری دلمان خواست انجام دهیم، بعد به زیارت امام رضا برویم. این مسخره کردن است.
مراد اینست که اگر احدی حتی به اندازه قطره‌های باران گناه کرده، مأیوس نشود.

سرورا سرنوشتم به دست توست وهرآنچه تاواپسین دم حیاتم ، نهان وآشکار ازمن سرزند تودانی وکاستی وفزونی وسودوزیانم تنها به دست توست نه دگری

تودانی که دردلم چه دارم واز نیازم آگهی ونهادم می شناسی .کاراین سرا وآن سرایم برتوپوشیده نیست .

(فرازی از مناجات شعبانیه )

معبودا ، هرکه به توشناخته شود؛ گمنام نگردد وهرکه به توپناه جوید ، خوارنشود وهرکه توبه اورخ بنمایی ؛ بنده دگری نشود. الهی به توپناه جستم مباد که برخلاف آنچه به توگمان دارم بامن رفتارکنی وازرحمتت دورم سازی!

(فرازی از مناجات شعبانیه)

پروردگارا  من در صبح همین روزم وتمامی ایامی که درآن زندگانی می کنم با او (امام زمانم) تجدید می کنم عهدخود وعقد بیعت اورا که برگردن من است ، که هرگز ازاین عهد وبیعت برنگردم وتاابد برآن ثابت قدم باشم . (قسمتی از دعای عهد)

(یادت باشد آنان که با خدا پیمان بستند پیمان شکن نیستند )

بارخدایا! برمحمدوآل محمد درودورحمت فرست  وبه وسیله قرآن دروقت مردن اندوه جان دادن سختی ناله زدن وپیاپی نفس زدن رابرماآسان فرما