baran

روزی بهلول درخرابه ای مشغول وصله نمودن شلوارخود بود ، دراین حال زن روسبی  وارد خرابه شد وبهلول راکه به آن حال دید طمع نمود واز اودرخواست نمود تابااوکنارآید .

بهلول به آن زن گفت ازتو چند سوال میکنم اگر جواب درست بدهی مانعی ندارد ، آنگاه سوال نمود ای زن سرمن چقدر است ؟

آن زن گفت فلان مقدار ، بهلول گفت صحیح وبعد سوال نمود ، وزن سینه وشکم من چقدراست ؟

باززن گفت فلان مقدار وبهلول گفت صحیح است باز سوال نمود وزن دستهای من چقدراست ؟

زن گفت فلان مقدار وهمین طور از وزن تمام وتک تک اعضاء خود از آن زن سوال نمود واو جواب داد تا آخر سوال نمود وزن  ذکر (عورت ) من چقدر است ؟

زن گفت فلان مقدار و بهلول گفت صحیح است و حالا کدام احمق حاضرمیشود  برای  خاطریک عضو کوچک که میخواهد چند دقیقه لذت ببرد ، تمام اعضاء وبدن خودرا در آتش جهنم قراردهد وبسوزاند .!

آن زن از سوال آخر بهلول شرمنده شد وفوری از خرابه دورشد .

آورده اند که فضل  بن ربیع درشهر بغداد مسجدی بنا نمود وروزیکه سردرمسجد رابنابود کتیبه نصب کنند ، ازفضل سوال نمودند تادستوردهد عناوین کتیبه رابه چه قسم انشاء نمایند ؛  اتفاقا بهلول درآنجا حاضربود ازفضل پرسید مسجدرابرای که ساخته ای؟

فضل جواب داد برای خدا .

بهلول گفت ؛ اگربرای خداساخته ای اسم خود را درکتیبه ذکرنکن !

فضل عصبانی شد وگفت برای چه اسم خودرا درکتیبه ذکرنکنم آخرمردم باید بفهمند بانی این مسجد کیست ؟

بهلول گفت :

پس درکتیبه ذکربنما بانی این مسجد بهلول است .

فضل گفت : هرگز چنین ذکری نمیکنم .

بهلول گفت : اگرمسجدرابرای خدا ساخته ای پس اسم خودت یا من چه فرقی میکند واگربرای خودنمایی وشهرت ساخته اجرخودراضایع نموده ای !

فضل از جواب بهلول عاجزماند وسکوت اختیارنمود وبعد گفت هرچه بهلول میگوید بنویسید .

آنگاه بهلول امرنمود آیاتی ازقرآن کریم رانوشته وبرسردرب مسجد نصب نمایند .

روزی وزیرخلیفه به بهلول گفت :

دلخوش دار که خلیفه تورا امیر وحاکم برسگ و خروس وخوک نموده است .

بهلول جواب داد : پس از این ساعت قدم از فرمان من بیرون منه که رعیت منی . همراهان وزیر همه بخنده افتادند ووزیر از جواب بهلول منفعل وخجل گردید !

گویند روزی بهلول کفش نوپوشیده بود داخل مسجدی شد تانماز بگذارد درآن محل مردی رادید که بکفش های او نگاه میکند فهمید که طمع به کفش اودارد ناچارباکفش بنماز ایستاد ، آن مرد دزد گفت باکفش نماز نباشد .

بهلول گفت : اگر نماز نباشد ، کفش باشد .

( ازاین  به بعد قراراست حکایات اخلاقی از بهلول که ازکتب معتبر تاریخی اقتباس شده رادردسترس خوانندگان قراردهم تا هم موجب لبخند دوستان

رافراهم کنم وهم پند واندرزی را یادآوری  چراکه بهلول به ضم باء وسکون ها به معنی گشاده رو وجامع خیرات واین اسم به افراد بذله گو وحاضر جواب اطلاق میشده وهمچنین بهلول معروف همان شخصی است که زمان هارون الرشید میزیسته واز شاگردان مخصوص امام جعفرصادق علیه السلام بوده وازمحبان اهل بیت که به مصلحتی خود رابه دیوانگی زده (به دستور امام وقت ) وبابیان حرف حق بدون ترس اما مجنون واروشیرین به دفاع از مظلومین وامام وقت خودنموده و خلیفه وارکان دولت را رسوا ومحکوم مینمود )

بهلول وطعام خلیفه

آورده اند که هارون الرشید خوان طعامی را برای بهلول فرستاد ؛ خادم خلیفه طعام نزد بهلول آورد وپیش اوگذاشت و گفت این طعام مخصوص خلیفه است وبرای توفرستاده تابخوری ، بهلول آن طعام را پیش سگی که درآن خرابه بود گذاشت !

خادم بانگ به اوزد که چرا طعام خلیفه راپیش سگ گذاردی ؟

بهلول گفت : دم مزن اگر سگ بشنود این طعام از خلیفه است اوهم نخواهدخورد .