وَاجبُربالقُرآنِ
27 شهریور 1395 توسط طيبه قيدي
بارخدایا! برمحمدوآل محمددرود ورحمت فرست ، وباقرآن نیازمندی ماراازراه نبود حاجت ونیازمندی جبران نما.
وباآن ، گشایش زندگی وفراوانی روزی را به سوی ماروان سازوبه وسیله آن ماراازخوی زشت ونکوهیده واخلاق پست وناپسند بدوردار…
وقرآن را برای مادرتاریکی های شب هاهمدم ومونس قرارده .وبا آن ، پرده های غفلت دل مارا برای عبرت گیری بازکن ,
تااینکه فهم شگفتی هاومثل های بازدارنده وداستانهای آموزنده آن را که کوهای پابرجاواستوارباآن سختی ومحکمی از برداشتن
وحمل آن ناتوان وضعیف شدند, بردلهای ماعنایت فرمایی…
ودرروزوحشت وترس بزرگ ، هنگام برانگیخته شدن وپراکنده شدن ما به وسیله قرآن جامه های ایمنی ولباسهای امان را برمابپوشان …
( برگزیده از دعای 42 صحیفه )