کلام علی در نظم
«اَلصِّدْقُ اَمانَةُ اللِّسانِ» (۱)
راستگویى و صداقت، امانتدارى زبان است.
این نکته امیر مۆمنان گفت از «صدق» و امانتِ زبان گفت
تا وردِ زبان خویش، سازی «اَلصِّدْقُ اَمانَةُ اللِّسانْ» گفت
***
«خَیْرُ الْمَواهِبِ الْعَقْلُ» (۲)
بهترین بخشش هاى خداوند، عقل است.
آدمی را، گره گشا، عقل است روشنی بخش و رهنما، عقل است
سَرورِ مۆمنان، علی فرمود: بهترین بخششِ خدا، عقل است
***
« اَلْمَعْصِیَهُ تَمْنَعُ الاِْجابَةَ» (۳)
گناه، سبب اجابت نشدنِ دعا، مى شود.
هر گناهی، حساب می گردد همه، رنج و عذاب می گردد
مرتضی گفت: «با وجود گناه کِیْ دعا، مستجاب می گردد؟»
***
« مَنْ حَسُنَتْ سیرَتُهُ، لَمْ یَخَفْ اَحَداً» (۴)
انسان نیكو سرشت، از هیچ كس نمى هراسد.
مۆمن از ابتلا، نمی ترسد از غم و، از بلا نمی ترسد
مردِ خوش باطن و نکو سیرت از کسی جز خدا نمی ترسد
***
« اَلصَّمْتُ وَقارٌ» (۵)
خاموشى، سبب وقار و هیبت انسان است.
مسلمان در دو عالَم، رستگار است و از بیهوده گویی، برکنار است
خموشی، پیشه کُن، ای دوست! زیرا علی فرمود: «خاموشی، وقار است»
***
پی نوشت:
۱) غررالحكم، ص 65.
۲) همان، ص 420.
۳) همان، ص 201.
۴) همان، ص 253.
۵) همان، ص 31.
