baran

غلو، تقصير، تحريف

بر مبناي اعتقاد شيعه غلو و زياده گويي در باب اهل بيت (ع) گناه و لغزشي نابخشودني است و اهل بيت (ع) نيز ما را از اين منكر بازداشته اند. از سوي ديگر تقصير و كوتاهي در حق ايشان نيز گناه و لغزش است و اين نيز مورد بخشش نخواهد بود. اگر منشأ غلو ارادت توأم با جهالت نسبت به اهل بيت باشد، تقصير نيز ناشي از حقد و كينه و عناد و لجاجت و بي معرفتي نسبت به ايشان است. در اين ميان گاهي عده اي تقصير خود در حق اهـل بيت را با الفاظي همچون تحريف و عباراتي از اين دست بيان مي کنند. تحريف يک واقعه، يعني وارونه جلوه دادن ارکان و اهداف و آثار آن حرکت در تاريخ.

براي مثال در مورد قيام امام حسين (ع) اهداف ارزشمند بسياري در کلام ايشان بيان شده است که از آن جمله اصلاح دين در امت جد بزرگوارش، اقامه فروع، مبارزه با ظلم و ستم است. حال اگر کسي قيام ايشان را - نعوذ بالله- براي قدرت طلبي و يا دنيا طلبي تعبير کند، واقعه عاشورا را تحريف کرده است. سؤال اينجاست که در کجا و در کدام منبع اصيل شيعي اهداف قيام حضرت دگرگونه بيان شده است که حرف از تحريف به ميان مي آيد؟ آيا منظور از تحريف عاشورا، ازدواج حضرت قاسم است؟ انجام شدن يا نشدن آن، چه خللي به قيام سيدالشهداء وارد مي کند؟ کسانيکه اين موارد از وقايع کربلا را- فارغ از صحت يا عدم صحت- تحريف مي دانند، نگاه عالمـانه و معرفت انديش ندارند. مطالعه و تحقيق پيرامون دين و وقايع مرتبط با آن، با نگرش رسانه اي امکان پذير نيست. نمي توان جريان عظيم عاشورا را با هياهو و جنجال بر سر وقايع آن مورد بررسي قرار داد. اصل، قي%͊y9 سيدالشهداء است و آنچه که بعنوان موارد اختلافي در کربلا نقل شده، به هدف حضرت آسيبي وارد نمي کند. بنابراين در فضايي عالمانه و حکيمانه بايد مورد بررسي قرار گيرد. بزودي پيرامون تحريف در واقعه ي عاشورا مطالبي را مطرح خواهم کرد.

رقيه بنت الحسين (س)

در اين چند سطر مترصد هستم تا در باب هويت تاريخي عليا مخدره رقيه بنت الحسين (س) مطالبي را بيان نمايم. اگرچه حقيقت روشن است، اما از طرف برخي افراد (که انشاء ‌الله طالب حقيقت هستند و نه مقصر در حق اهل بيت) تاخت و تاز شديدي نسبت به وجود خارجي دختر خردسال امام حسين- مشهور به حضرت رقيّه- شده است. تا آنجا كه وجود ايشان را جعل تاريخ كربلا و تحريف واقعه ي جانگداز دشت نينوا مي دانند و نداي وا اسلاما سر مي دهند!

دليل براي اين ادعا را عدم نقل نام ايشان در اسناد و مدارک عنوان مي کنند و بعنوان شاهد برخي از منابع مانند ارشاد، اعلام الوري، كشف الغمة و دلائل الامامة را ذکر مي کنند و معتقدند چون نام ايشان در اين کتب نيامده، پس چنين شخصي وجود خارجي نداشته است.

موانع عدم ذكر برخي وقايع در متون گذشته

عده اي بعد از رحلت پيامبر اکرم (ص) حق مسلّم امام مظلوم شيعيان حضرت علي (ع) را با تمسّك به دروغ و زور بردند و بر خاندان ايشان در روز روشن ستمها روا داشتند و آنچه را كه شايسته نبود انجام دادند. شيعه گروه ستمديده و غارت زده‌اي است كه حتي ميراث مكتوب او نيز از اين غارتها مصون نماند. تاريخ به كرّات آتش افروزي ميراث علمي و مكتوبات شيعيان را ذكر كرده كه جاي انكار نيست. ممکن است برخي وقايع در جريان اين آتش سوزي ها از بين رفته باشد.
در طول مدت زمامداري خلفاء سقيفه، قدرت در اختيار کساني بوده است كه مخالف شيعه بودند و داعيه‎دار گزينش اخبار و احاديث بوده اند و به کمک اين سانسور خبري توانستند مدتها بر قدرت تکيه زدند و دين را از مسير خود منحرف سازند. ممکن است برخي وقايع بر اثر جوّ خفقان بيان نشده باشد.
نوشتن حقايق را با وضع قانوني تحت عنوان “منع تدوين احاديث” ممنوع کردند. اين قانون بعنوان خيانت بزرگ سقيفه تا دوران عمر بن عبدالعزيز خليفه اموي که مقارن با حدود سال 101 هجري بود، ادامه يافت. ممکن است برخي وقايع در اين مدت ذکر نشده باشد.
بنابراين اگر موضوع خاصي در كتب گذشته ذکر نشده باشد، ‌دليل بر نبودن آن موضوع نيست. “عَدَمُ الوجْدانِ لا يَدُلُّ عَلَي عَدَمِ الوُجودِ” يافته نشدن چيزي دلالت بر عدم وجود آن نمي کند. همچنين نمي توان گفت که ” لَوْ كانَ لَبان ” اگر مطلبي بود، پس بدست ما مي‌رسيد.

اسناد و شواهد تاريخي وجود ايشان

پس ممكن است در تاريخ به موضوعي مانند وجود حضرت رقيه اشاره نشده باشد اما دليلي بر عدم وجود ايشان نيست. در مورد حضرت رقيه (س) موارد ديگري نيز وجود دارد که قابل توجه است. تشابه اسمي ميان فرزندان امام حسين (ع) از طرفي و سرگذشتهاي شبيه به يکديگر از سوي ديگر مي تواند دليل بر عدم ثبت و ضبط نام اين دختر بزرگوار در برخي منابع باشد که دليل بر عدم وجود ايشان نيست. بطور مثال فاطمه صغیره که در بعضی از کتابها از او یاد شده ممکن است همان دختر خردسالی باشد که در خرابه شام جان داده است.

بعنوان مثال امام حسين (ع) نام تمامي پسران خود را علي گذاشتند که براي تمايز بين آنان، از وصف اكبر و اوسط و اصغر استفاده مي شود. حتي اين تشابه اسمي منشأ اشتباه قاتلان ايشان نيز شده بود. قافله فاتحان که به كوفه رسيدند، آنان را نزد ابن زيـاد بردند. امام زين العابدين (ع) خود را معرفي کردند و فرمودند من علي بن الحسين هستم. ابن زياد گفت: به من‌ خبر‌ دادند علي ‌بن الحسين در كربلا كشته شده است؟ امام (ع) فرمودند: او برادرم بود.

از سوي ديگر عمر كوتاه حضرت رقيه (س) مي تواند دليل ديگري بر عدم ذکر نام ايشان در برخي منابع باشد. شايد اگر امام حسين (ع) فرزند شيرخواره خود حضرت علي اصغر را به ميدان نمي برد، تاريخ نامي از ايشان را نيز ثبت نمي کرد.

با اين اوصاف، به برخي از شواهد و قرائن و اسناد گوياي وجود اين مخدره اشاره خواهيم کرد:

سيف بن عَميرَة محدّث و فقيه شيعي از صحابه امام صادق (ع) و امام كاظم (ع) بوده و از رجال سند نقل حديث قدسي زيارت عاشورا از امام باقر (ع) نيز مي باشد. او مرثیه اي در رثای حضرت سیدالشهداء (ع) سروده و آن را براي امامان خويش خوانده است. در دو بیت آن دو بار نام حضرت رقیه (س) را آورده و امامان معصوم در رد و انکار آن چيزي بيان نکردند و اين سکوت امام نشان از تقریر است. تقرير يعني عملي انجام گيرد و امام با سکوت خود مهر تأييد بر آن بزنند. چرا که اگر از کسی رفتار نادرستي سر بزند، امام آن را تأييد نمي کنند. عدم اعتراض، تلقي به قبول آن و تأييد مطلب است:
وَ رُقيّةَ رَقَّ الْحَسودَ لِضَعْفِها                وَ غَدا لِيَعْذِرَها الَّذي لَمْ يَعْذَرُ

وَ لامّ‌كلـثـوم يجـد جديـدهـا                لثم عقيـب دموعـها لـم يكـرر

لَمْ أَنْسِها وَ سُكَينَةَ وَ رُقَيَّةَ              يَبـْكيـنـهُ بِـتـَحسُّــــرٍ و تَـزَفّــُرٍ

امام (ع) حضرت ام كلثوم و سكينه و رقيه را فراموش نكردند و بر آنان گريستند (با تحسر)

در بيت سوم ضمير کلمه ” أَنْسِها ” به حضرت ام‌ كلثوم باز مي گردد.

وقتي در كوفه حضرت زينب (س) سر برادر را بر نيزه ديدند، اين اشعار را خواندند:
أخي أخي

يا هلالاًّ لَمّـا اسْــتَتَمَّ کَـمــالاً                    غَالَه خَسْفُه فَاَبْدي غُروباً 
ما تَوَهّـمْتُ یـا شـقیقَ فُؤادی                     کـان هـذا مُقَـدّرا مکتـــوباً
یا أخی! فاطِمَ الصّغیرَةَ کَلِّمْها                       فَقَـد کـادَ قَلْبُــها أنْ یَـذُوباً

ای هلال من که چون بدر کامل شدی و در خسوف فرورفتی! ای پاره دلم! گمان نمی کردم روزی مصیبت تو را ببینم. برادر! با فاطمه خردسال و صغیرت، سخن بگو که نزدیک است دلش از غصه آب شود. چرا این قدر با ما نامهربان شده ای؟ برادرجان! چقدر برای این دختر کوچکت فاطمه سخت است که پدرش را صدا بزند، ولی او جوابش را ندهد.” (بحارالانوار/ج45)

حضرت زینب در این شعر از رقیه به فاطمه صغیره یاد می کند و این مسأله را روشن می کنند که فاطمه صغیره که در بعضی از کتابها از او یاد شده، همان دختر خردسالی است که در خرابه شام جان داده است و براستي چه اشكالي دارد كه اين همان دختري باشد كه در خرابه و در خواب با ديدن سر پدر جان داد؟

در كتاب ينابيع ‌المودة اثر قندوزي از علماء اهل تسنن،‌ بعد از شرح كيفيت شهادت حضرت علي اصغر (ع) چنين آمده است:
« ثُمَّ نادى: یا اُم كُلثومَ، وَ یا سَكينةُ، و يا رقية، وَ يا عاتِكَةُ وَ يا زينب يـا أهلَ بَيتى عليكنّ مِنّى السَّلامُ » ای ام‎کلثوم، ای سکینه، ای رقیه، ای عاتکه و ای زینب! ای اهل بیت من! خدانگهدار. من نیز رفتم. (ينابيع المـودّة، ص 346)

در كتاب اللهوف علي قتلي الطفوف اثر سيد بن طاووس از علماء شيعه آمده است:
شب عاشورا حضرت سیدالشهداء (ع) سخناني فرمودند که حضرت زینب (س) گریستند. امام ايشان را به صبر دعوت کرده و فرمودند: « یا اُختَاه، یا اُم کُلثُوم وَ اَنتِ یا زَینَـب وَ اَنتِ یا رُقَیّه وَ اَنتِ یا فاطِمَه و اَنتِ یا رُباب! اُنظُرنَ اِذا أنَا قُتِلتُ فَلا تَشقَقنَ عَلَیَّ جَیباً وَ لا تَخمُشنَ عَلَیَّ وَجهاً وَ لا تَقُلنَ عَلیَّ هِجراً » (اللهوف/ص141) خواهرم، ام کلثوم و تو ای زینب! تو ای رقیه و فاطمه و رباب! سخنم را در نظر دارید [و به یاد داشته باشید] هنگامیکه من کشته شدم، برای من گریبان چاک نزنید و صورت نخراشید و سخنی ناروا مگویید.

كه در هر دو متن نام حضرت رقيّه (س) بعنوان يكي از مخدرات اهل بيت (ع) آمده است. چه اشكالي پيش مي آيد كه ايشان همان رقيّه بنت الحسين (ع) باشد.

مرحوم محدث قمي در فوائـد الرضويه پيرامون کتاب كامل بهائي مي نويسد: “كامل بهائي نوشته عمادالدين طبري، كتاب كامل بهائى، نوشته عماد الدین طبرى، شیخ عالم، ماهر خبیر، متدرّب نحریر، متكلّم جلیل، محدّث نبیل، كتابي پرفايده است كه در سنه 675 قمري تمام شده است و قريب به 12 سال همت شيخ، مصروف بر جمع‌ آوري آن بوده، از وضع آن كتاب معلوم مي‌شود كه نُسَخ اصول و كتب قدماي اصحاب نزد او موجود بوده و آنگاه اشاره مي كند به يكي از منابع از دست رفته كه كتاب پر ارج « الحاوية در مثالب معاويه » است و تأليف قاسم بن محمد بن احمد مأموني از علماء تسنن مي‌باشد و عماد الدین طبرى سرگذشت این دختر سه ساله را از آن كتاب نقل كرده است.”
 

دليل شهرت؛ يكي از طرق اثبات موضوعات خارجي “اقامه شهرت” است.
اگر فردي بخواهد زميني را بخرد ولي عموم مردم بگويند كه اين زمين وقفي است، حکم چيست؟ ‌در روايتي حكم اين مسئله از امام (ع) سؤال شد و ايشان فرمودند: اگر بين مردم مشهور است كه اين زمين وقفي است، ‌خريد آن جايز نيست.

فرض سؤال اين بوده که سندي براي وقف موجود نيست و واقف هم مشخص نيست ولي شهرت وقفي بودن زمين كافيست كه خريد و فروش آن جايز نباشد.

يا وقتي که گفته مي شود حافظيه مزار حافظ شيرازي است، چه سندي جز شهرت ما را وادار به قبول اين مطلب مي كند؟ ما هم مي پذيريم، اما چه چيزي جز شهرت وجود دارد؟

مي بينيم كه شهرت مي تواند موضوعاتي اينچنين را ثابت كند. يكي از همين موضوعات مزار رقيه بنت الحسين (ع) است كه در شام مي باشد. گويا امام حسين (ع) ايشان را در شام باقي گذاشته که اثري باشد تا كسي جريان اسارت در قيام کربلا را انكار كند. ” امیرالمؤمنیـن علی (ع) و امام مجتبی (ع) به رقم ماهها جنگ و ستیز نظامی با معاویه، در اثر حیله عمرو عاص و بلاهت خوارج و سست عنصری بعضی از سرداران نتوانستند شام را فتح کنند اما سالار شهیدان در تداوم و تکمیل حرکت آن بزرگواران، توانست با قافله اسیران به شام نفوذ کند و با سخنرانی های کوبنده و افشاگرانه حضرت زینب (س) و امام سجاد (ع) کاخ اموی را بگشاید و در بازگشت به مدینه، سفیری جاودان به نام رقیه بنت الحسین (س) را برای ابلاغ پیام عاشورا در پایتخت بنی امیه برجای نهاد که نمادی ابدی از مظلومیت آل الله به شمار می‌آید.”

كرامات؛ موارد متعددي از کرامات اين مخدره صادر شده که نه فقط براي شيعيان و محبين اهل بيت بلکه براي اهل تسنن و يهود و نصاري نيز متعدد اتفاق افتاده است. همه بر سفره كرامت اين طفل سه ساله نمك گير هستند و صد البته نمك خوردن و نمكدان شكستن بي معرفتي است.
 

حرف آخر:

اثبات يك موضوع و انکار آن، دليل مي خواهد. ما از منكرين ايشان سؤال مي کنيم:

دليل انكار ايشان از سوي شما چيست؟
انگيزه اين انكار كدام است؟

♦️

ماجرای سید بحر العلوم رضوان الله تعالی علیه :
سید بحر العلوم رحمة الله علیه به قصد تشرف به سامرا تنها به راه افتاد، در بین راه راجع به این مسئله، که گریه بر امام حسین علیه السلام گناهان را می‌آمرزد، فکر می‌کرد. همان وقت متوجه شد که شخصی عرب سوار بر اسب به او رسید و سلام کرد، بعد پرسید: جناب سید درباره چه چیز به فکر فرو رفته‌ای؟ و در چه اندیشه‌ای؟ اگر مسئله علمی است بفرمایید شاید من هم اهل باشم؟ سید بحرالعلوم گفت: در این باره فکر می‌کنم که چطور می‌شود خدای متعال این همه ثواب به زائران و گریه کنندگان بر حضرت سید الشهدا علیه السلام می دهد مثلاً در هر قدمی که در راه زیارت بر می‌دارد، ثواب یک حج و یک عمره در نامه‌ی عملش نوشته می‌شود و برای هر یک قطره اشک تمام گناهان صغیره و کبیره‌اش آمرزیده می‌شود؟
آن سوار عرب فرمود: تعجب نکن! من برای شما مثالی می‌آورم تا مشکل حل شود؛ سلطانی به همراه درباریان خود به شکار می‌رفت، در شکارگاه از همراهیانش دور افتاده و به سختی فوق العاده‌ای افتاد و بسیار گرسنه شد. خیمه‌ای را دید و وارد آن خیمه شد، در آن سیاه چادر، پیرزنی را با پسرش دید، آنان در گوشه خیمه عنیزه‌ای «بز شیرده» داشتند و از راه مصرف شیر آن، زندگی خود را می‌گرداندند. وقتی سلطان وارد شد، او را نشناختند، ولی به خاطر پذیرایی از مهمان آن بز را سر بریده و کباب کردند، زیرا چیز دیگری برای پذیرایی نداشتند. سلطان شب را همان جا خوابید و روز بعد از ایشان جدا شد و به هر طوری که بود خود را به درباریان رسانید و جریان را برای اطرافیان نقل کرد. در نهایت از ایشان سؤال کرد: اگر بخواهم پاداش مهمان نوازی پیرزن و فرزن%E28 را داده باشم، چه عملی باید انجام بدهم؟ یکی از حضار گفت: به او صد گوسفند بدهید. دیگری که از وزراء بود، گفت: صد گوسفند و صد اشرفی بدهید. یکی دیگر گفت: فلان مزرعه را به ایشان بدهید. سلطان گفت: هر چه بدهم کم است، زیرا اگر سلطنت و تاج و تختم را هم بدهم آن وقت مقابله به مثل کرده‌ام، چون آنها هر چه را که داشتند به من دادند من هم باید هرچه را که دارم به ایشان بدهم تا سر به سر شود. سپس سوار عرب به سید فرمود: حالا جناب بحر العلوم، حضرت سید الشهداء علیه السلام هر چه از مال و منال و اهل و عیال و پسر و برادر و دختر و خواهر و سر و پیکر داشت همه را در راه خدا داد، پس اگر خداوند به زائرین و گریه کنندگان آن همه اجر و ثواب بدهد، نباید تعجب نمود، چون خدا که خداییش را نمی‌تواند به سید الشهدا علیه السلام بدهد، پس هر کاری که می‌تواند انجام می‌دهد، یعنی با صرف نظر از مقامات عالی خودش، به زوار و گریه کنندگان آن حضرت، در جایی عنایت می‌کند در عین حال این‌ها را جزای کامل برای فداکاری آن حضرت نمی‌داند. چون شخص عرب این مطالب را فرمود، از نظر سید بحر العلوم غایب شد. پس از غايب شدن سوار عرب، سيد فهميد كه جواب سؤالش را از امام زمان عجل الله تعالی فرجه دريافت كرده است.

? منبع : العبقری الحسان، تألیف مرحوم شیخ علی اکبر نهاوندی، جلد ۱، صفحه ۲۲۷

???????

جلسه هفتم

✅ در مواردی به نام غیرت، سخت‌گیری‌هایی نسبت به خانواده انجام می‌شود در حالی که غیرت نیست.
? غیرت، مبتنی بر محبت است؛ ولی سخت‌گیری‌هایی که اتفاق می‌افتد مبتنی بر سوء_ظن( بدگمانی) است.

? حضرت رسول(ص) فرمودند: خداوند، خون و مال و آبروی مسلمان و گمان بد درباره یکدیگر را بر آن‌ها حرام کرده است.
? حضرت امیر(ع) می‌فرمایند: با بدگمانی، ایمان بقایی پیدا نمی‌کند.
و نیز فرموده‌اند: بر حذر باشید از سوء_ظن؛ چرا که عبادت و بندگی را فاسد می‌کند.
? امیرالمؤمنین(ع) فرمودند: بدترین مردم، کسی است که به هیچ کس به خاطر سوء_ظن خودش اعتماد نمی‌کند. کسی هم به او اعتماد نمی‌کند چون آدمی بد و منشأ فعل نادرست است.

? مهم‌ترین غیرت، غیرت_دینی است.
? مبنای حرکت سیدالشهداء(ع) به طرف کربلا، غیرت_دینی است.
? غیرت_دینی یعنی حساسیت به خرج دادن نسبت به حفظ و حراست از اصول و کیان دین.
? هر گاه اصل دین در خطر می‌افتد غیرت انسان‌های غیور برانگیخته می‌شود تا آن اصل را حفظ کنند.

✅ غیرت_دینی، مراحلی دارد

1️⃣ حسابتان را از طرف مقابل جدا کنید.
? سوره مبارکه نساء آیه ١٤٠ می‌فرماید: ما این را در قرآن گفته‌ایم که اگر آیات الهی نازل شد و عده‌ای کافر شدند و عده‌ای مسخره کردند، با آن‌ها هم‌نشین نشوید. اگر کسی استهزاء کند و شما حسابتان را جدا نکنید با او خواهید بود.
2️⃣ کلام باید، کلام لَیِّن باشد.
? به جناب موسی و جناب هارون فرمان داده شد، سراغ فرعون که طغیان کرده بروند، اما طبق آیه ٤٤ سوره مبارکه طه دستور به گفتگوی آرام و نیکو با فرعون داده شد.
3️⃣ آوردن دلیل و بیّنه.
? سوره مبارکه نازعات آیه ٢٠ می‌فرماید: حض?DB1ت موسی به فرعون، معجزه نشان داد.

? حضرت سیدالشهداء(ع) در واقعه کربلا، ابتدا حسابشان را از آن‌ها جدا کردند. دائماً در خطبه‌هایی که برای آن‌ها می‌خواندند، با قول لیّن استدلال می‌کردند. نهایتاً که نپذیرفتند امام وارد جنگ نشد؛ آن‌ها بودند که وارد جنگ شدند.

? امیر المؤمنین(ع) به مالک اشتر می‌فرمایند: دین در دست اشرار، اسیر بود. به نام دین به هواپرستی می‌پرداختند و دنیای خودشان را آباد می‌کردند.
? امام صادق(ع) فرمودند: در قرآن به دو نوع امام اشاره شده است.
“در سوره مبارکه قصص آیه ٤١ می‌فرماید: برخی از امامان کسانی هستند که ما قرارشان داده‌ایم و به امر ما هدایت می‌کنند.”
به خواسته‌های مردم کاری ندارند. دستورات و احکامشان دستورات و احکام خدا است.
و نیز فرموده است: “یک طایفه، امامانی هستند که به سوی آتش دعوت می¬کنند.”
این‌ها امر خودشان را بر امر خداوند مقدم می‌کنند. حکم خودشان را بر احکام خداوند مقدم می‌کنند. بر اساس هوا و هوس زندگی می‌کنند بر خلاف آنچه که در قرآن آمده است.

? سوره مبارکه اسراء آیه ٧١ می‌فرماید: در روز قیامت هر کسی به دنبال امام خود می‌گردد.
? امام باقر(ع) می‌فرماید: وقتی این آیه نازل شد مسلمان‌ها به پیامبر(ص) عرض کردند: آیا شما امام همه مردم نیستید که ما در روز قیامت پشت سر شما باشیم؟ پیامبر(ص) فرمودند: من فرستاده خدا به سوی همه مردم هستم. بعد از من، امامانی از خاندان من، امامان جامعه هستند. در بین مردم قیام می‌کنند؛ ولی ائمه کفر و گمراهی، آن‌ها و شیعیانشان را تکذیب می‌کنند و به شهادت می‌رسانند. کسانی که از آن‌ها پیروی کنند در قیامت با من خواهند بود و همدیگر را ملاقات خواهیم کرد. اما کسانی که آن‌ها را تکذیب از من نیستند و من از آن‌ها بیزارم.

⭕️ یزید در آن جلسه‌ای که سر سیدالشهداء(ع) را در مقابل داشت، کفرش را اعلام کرد و گفت وحیی در کار نبود. کسی این حرف را زده است که خودش را خلیفه پیامبر می‌داند. خودش را امام مردم می‌داند و می‌گوید خبری نبوده است.

? امام(ع) با این مسأله می‌جنگند. بنابراین غیرت_دینی، زمانی است که اصل دین در خطر بیفتد.

✳️ منشأ حرکت سیدالشهداء(ع) غیرت_دینی بود.

_______
حجةالاسلام والمسلمین علوی_تهرانی

? 
جلسه ششم

✅ مؤلفه چهارم جامعه_شایسته بر مبنای اصل اخوت، مسأله غیرت است.
? غیرت، یک واکنش مبتنی بر محبت است.
?در بحث محبت، مُحِب داریم و محبوب.
محب، آن کسی است که اظهار محبت می‌کند. محبوب، آن کسی است که محبت نثار او می‌شود.
? منشأ بی‌غیرتی، بی‌محبتی است.

?غیرت، واکنشی است که موجب حفظ و صیانت محبوب می‌گردد که حفظ آن، لازم و ضروری است.

? چیزی که صیانت از آن لازم است و ضرورت دارد، هفت مورد است.
1️⃣ غیرت نسبت به دین
2️⃣ غیرت نسبت به مملکت یعنی مرز جغرافیایی
3️⃣ غیرت نسبت به جامعه (جامعه یعنی افرادی که در یک جا زندگی می‌کنند.)
4️⃣ غیرت نسبت به ناموس
5️⃣ غیرت نسبت به اولاد
6️⃣ غیرت نسبت به آبرو
7️⃣ غیرت نسبت به مال

? دستاورد غیرت، عزت و بزرگ_منشی است.
? آن چیزی که باعث می‌شود شما غیور باشید، شجاعت است.

❇️ غیرت، سه علامت دارد:
1️⃣ باید نسبت به یک چیزی، محب باشید.
2️⃣ باید انسان شجاعی باشید. ممکن است شخصی مملکتش را بسیار دوست داشته باشد؛ ولی ترسو باشد.
3️⃣ شناخت ارزش‌ها. تا ارزشی را نشناسیم نمی‌توانیم از آن دفاع کنیم.

?غیرت، یک صفت_الهی است مانند حلم و سخاوت و احسان.

? امام صادق(ع) می‌فرمایند: همانا خداوند متعال غیرت دارد و هر غیوری را دوست دارد. و به خاطر غیرت حضرت حق است که از زشتی‌ها و بدی‌ها چه ظاهری و چه باطنی و مخفی، بدش می‌آید.
? حضرت امیرالمؤمنین(ع) فرموده‌اند: غیرت، طبیعت و حقیقت انسان است. انسان را بر سرشت غیرت خلق کرده‌اند.

? غیرت، صفت_انبیاء است.
? امام صادق(ع) فرمودند: خداوند پیامبری را به نبوت مبعوث نکرد مگر اینکه غیور باشد. یعنی عاشق باید امتش باش%Dvjw تا برای امتش از جان‌گذشتگی کند.

?غیرت، نشانه ایمان است.
? حضرت رسول(ص) می‌فرمایند: غیور بودن از جنس ایمان است.
و نیز فرمودند: خداوند مؤمنینی را که غیرت نمی‌ورزد به مذلت و خواری دچار می‌کند.

✅مصادیق غیرت
?غیرت در مورد وطن
? پیامبر(ص) فرموده‌اند: دوست داشتن وطن از ایمان است.
? کسانی که ادعا می‌کنند وطنشان را دوست دارند ولی ایمان ندارند (یعنی ملی‌گراها) مرز و بوم این مملکت را حفظ نکرده‌اند. آن‌هایی که مرز و بوم این کشور را حفظ کرده‌اند کسانی بوده‌اند که در سنگرهایشان زیارت عاشورا می‌خواندند.
? انسان_غیور از منابع و منافع کشور دفاع می‌کند. قراردادی را امضاء نمی‌کند که به ضرر این کشور باشد. منابع انسانی و منابع اقتصادی این کشور را حفظ می‌کند. برای انسان_غیور، مهاجرت افراد این مملکت، گران تمام می‌شود؛ چون سرمایه‌های این مملکت هستند. در مصرف سرمایه‌های ملی و منابع انرژی و جنگل‌ها و دریاها و این قبیل امور، اسراف و تبذیر ندارد و در حفظش کوشا است.

? غیرت در جهت حفظ مال و صیانت از آن
? این به حکم عقل است و شرع مقدس نیز این حکم عقل را امضاء می‌کند.
?در بینش اسلامی، مال‌پرستی و تکاثر و ثروت‌اندوزی و وابستگی به مال خوب نیست. ولی کَلِّ بر جامعه بودن هم خوب نیست.
? حضرت رسول اکرم(ص) فرمودند: آن کسی که خودش را کَلِّ بر دیگران کند از رحمت خدا دور است.
? حضرت کاظم(ع) فرموده‌اند: خداوند، بنده پرخواب و بیکار را دوست ندارد.

?غیرت در مورد ناموس و خانواده
? ما نسبت به خانواده، دو تکلیف و مسؤولیت داریم
1️⃣ تأمین نیازهای مادی مانند مسکن و غذا و لباس و تحصیل و بهداشت.
2️⃣ تأمین نیازهای معنوی.
? در سوره مبارکه تحریم آیه ۶ می‌فرماید: ای کسانی که ایمان آورده‌اید! خودتان و خانواده‌تان را از آتش جهنم دور نگه دارید.
این آیه شامل نیازهای معنوی خانواده هستند.

♦️ غیرت در رابطه با ناموس چیست؟
? غیرت باید موجب حفظ خانواده بشود مخصوصاً در رابطه با همسر، نه باعث اسارت خانواده.
? بعضی از چیزها غیرت نیست بلکه بدگمانی نسبت به خانواده است.
? سوره مبارکه حجرات آیه 12 می‌فرماید: از گمان‌هایتان اجتناب کنید که برخی از آن‌ها گناه است.
? حضرت رسول اکرم(ص) فرموده‌اند: یک نوع از غیرت هست که خداوند و رسول، آن را دوست ندارند و آن، زمانی است که مرد بی جهت و نابه‌جا نسبت به اهل و عیالش سخت_گیری می‌کند.

♦️ منشأ غیرت‌های بی جهت، بی اعتمادی است، نه تفکر ارزشی.
? امیرالمؤمنین(ع) فرمودند: از غیرت‌های بی جا بر حذر باش. چرا که چنین غیرتی، انسان سالم را مریض می‌کند و آدم پاکدامن را به بدگمانی دچار می‌کند.

❇️ سومین ویژگی غیرت این است که شخص باید ارزش‌ها را بشناسد؛ چون غیرت، دفاع از ارزش‌ها است. باید بفهمیم ارزش همسر و دختر چیست و همسر و دختر ارزشی، چه ویژگی‌هایی دارند تا در حفظ و حراست آن تلاش کنیم.
_______
حجةالاسلام والمسلمین علوی_تهرانی

.
جلسه پنجم

✅ سومین مؤلفه اخوت، بحث حلم است.
? حلم یعنی نفس انسان به اطمینان و آرامشی برسد که در برخورد با ناملایمات از غضب باز بماند و خشمگین نشود.
? حلم با کظم_غیظ تفاوت دارد. در کظم_غیظ، شما خشمگین می‌شوید اما خشمتان را بروز نمی‌دهید. اما در حلم شما اصلاً غضبناک نمی‌شوید.
دانشمندان اخلاق در تعریف حلم می‌گویند: “حلم یعنی، نگهداشتن نفس از ایجاد غضب.”

? امیر المؤمنین(ع) می‌فرمایند: اگر بردبار نیستی، خودت را شبیه انسان‌های بردبار قرار بده. چون کسانی که خودشان را شبیه کسی قرار می‌دهند، امید است که مانند آن‌ها بشوند.

❇️ برای اینکه شبیه انسان‌های حلیم شویم باید سه کار را انجام دهیم.

1️⃣ کظم_غیظ
یعنی اگر غضبناک شدی، غضبت را بروز، نده و از حق و عدالت خارج نشو.
?یکی از مصادیق عدم خروج از حق و عدالت، این است که اگر سرّی را از کسی می‌دانید، به محض اینکه خشمگین شدی، سرّ او را فاش نکنید.

2️⃣ مداراکردن_با_مردم
مدارا کردن یعنی مهربان بودن و نسبت به آن‌ها رأفت داشتن و در برابرشان تواضع داشتن و شخصیت مردم را محترم شمردن.
? حضرت رسول اکرم(ص) فرمودند: خداوند به من امر کرده است که با مردم مهربان باشم و با آن‌ها مدارا کنم.
? امیرالمؤمنین(ع) فرموده‌اند: دلیل عقل، مدارا کردن با مردم است. هر کسی با مردم مدارا نمی‌کند عاقل نیست.

3️⃣ با مردم به رفق رفتار کردن. رِفق یعنی سخت_نگرفتن_بر_مردم.
?حضرت رسول(ص) می‌فرمایند: کسی که بهره‌ای از رفق داشته باشد، خیر دنیا و آخرت را به او داده‌اند و کسی که هیچ بهره‌ای از رفق نبرده باشد هیچ بهره‌ای از خیر دنیا و آخرت نبرده است.
? رفق، کار سیاست‌مداران است. زمام‌دار%AP喆 باید این خصوصیت را داشته باشند.
? حضرت امیر(ع) فرمودند: هر گاه زمام‌دار شدی، به مردم سخت نگیر.
? حضرت امیر(ع) می‌فرمایند: رفق با مردم چه سیاست خوبی است … سخت نگرفتن بر مردم، شمشیر مخالفتشان را کُند می‌کند.

✳️ حلم در قرآن کریم ١١ بار به خداوند استناد داده شده است. إِنَّ اللهَ غَفُورٌ حَليمٌ؛ همانا خداوند بخشنده و حلیم است.

? مرحوم صدوق می‌فرماید: حلیم بودن خدا در مقابل عصیان‌گران و کسانی است که نافرمانی می‌کنند. به آن‌ها مهلت می‌دهد و بلافاصله غضبش را بروز نمی‌دهد.
?یکی از اسامی خداوند در دعای شریف جوشن کبیر حلیم است: يَا مَنْ هُوَ بِمَنْ عَصَاهُ حَلِيمٌ؛ ای کسی که نسبت به نافرمانان، بردبار هستی و بلافاصله عقاب نمی‌کنی.

? حلم، صفت انبیاء است.(سوره توبه آیه ١١٤)
? حلم از صفات بندگان خاص خدا است. (سوره فرقان آیه ۶٣)

✅ حلم در جامعه سه اثر اجتماعی دارد
1️⃣ تبدیل_دشمنی_به_دوستی.
2️⃣ تألیف_قلوب. انسان‌ها را به هم نزدیک‌تر می‌کند.
3️⃣ پیروزی_بر_دشمن.
? حضرت امیر(ع) فرمودند: کسی که نسبت به دشمنش بردباری کند بر او پیروز خواهد شد.
_______
حجةالاسلام والمسلمین علوی_تهرانی