مردم درجامعه شایسته 2.
جلسه دوم
❇️ به دین مبین اسلام که مراجعه می‌کنیم مبنای صحیح برای ارتباط بین افراد جامعه را مسأله #اصل_اخوت دینی قرار می‌دهد. در جامعه‌ای که مبنای ارتباط، اصل اخوت باشد و برادری دینی باشد، #وحدت وجود دارد.
?حضرت صادق(ع) به ابوبصیر فرمودند: اهل ایمان، برادران یکدیگر هستند. مثل یک پیکره هستند. اگر یک عضو از این پیکره به درد آید، درد آن در جای دیگر هم ایجاد خواهد شد.
? امیر المؤمنین(ع) می‌فرماید: هر یک از شما متولیان ولایت من، مریض شوید ما آن مریضی را احساس می‌کنیم.
⭕️ آیا از این طرف هم وجود دارد که ما درد غربت امام عصر را حس کنیم؟
? ما در جامعه شایسته نیستیم.
? حضرت می‌فرماید: روح مؤمن، شدیدترین اتصال را به ذات اقدس الهی دارد. این ارتباط از ارتباط پرتو نور به منبع نور بیشتر است.
? در چنین جامعه‌ای یک ناهنجاری، کل جامعه را تهدید می‌کند. هیچ وقت مشکل شما فقط به خودتان مربوط نمی‌شود.
ما چون به آن جامعه شایسته نرسیده‌ایم مشکل، مشکل خودمان است. ولی اگر مبنای ارتباط ما اصل اخوت باشد، چون پیکره واحد هستیم اینطور نخواهد بود که مشکل کسی، مشکل خودش باشد.
?در چنین جامعه‌ای، همه نسبت به هم مسئولیت دارند. مسئولین به مردم و مردم نسبت به مسئولین، مسئولیت دارند.
? وظیفه برای همه است، همه آحاد جامعه مسئولیت دارد.
✳️ سوره مبارکه بقره آیه ۴۴ می‌فرماید: آیا مردم را به نیکی دعوت می‌کنید و خودتان انجام نیکی‌ها را فراموش کرده‌اید؟
? وقتی در چنین جامعه‌ای همه نسبت به یکدیگر مسئولیت داشتیم، آنگاه این فرمایش معصوم اتفاق می‌افتد:
” برای هر چیزی، یک مأمن و یک کهفی هست که بوسیله آن آرامش %D